laatste 2,5 week op de kibboets

Voordat ik het ruime zand kies wil ik nog een laatste verslag over mijn tijd in de kibboets schrijven.

Na de drukte van Pesach is het een stuk rustiger overal. De woensdag na Pesach was er een viering met een Marrokaans tintje. Toen de staat Israel gesticht werd kwamen Joden vanover de hele wereld, zo ook een grote groep uit Marroko. Er was een korte viering met allerlei zoet eten: veel koek, pannenkoeken. Dit is eigenlijk een van de weinige dingen die nieuw was in de afgelopen weken. Maar veel nieuws verwachtte ik ook niet meer na ruim 2 maanden. De groep is nu wat meer gesettled nu de nieuwe vrijwilligers niet meer zo nieuw zijn. Oh ja, bedenk met net dat champions league kijken nieuw is. 2 weken terug na de wedstrijd zelf ook gaan voetballen met een paar gasten. Op het voetbalveld waren ook een hoop Arabische jongens, van een school uit Jeruzalem. Paar potjes gespeeld voor een steeds groter wordend publiek van Arabische gasten. Had in jaren niet gespeeld, maar is uiteraard leuk om weer is te doen.
Eergisteren was er een volunteers party voor alle vrijwilligers in de Arava woestijn. Vanuit een stuk of 5-6 andere kibboetsen kwamen ongeveer 80 vrijwlligers. Het feest was in de het zwembad van het hotel. Enige jammere was dat het van 16.30-20.30 was... Grappig was dat ik een Nederlands meisje ontmoette die mij een paar weken terug een bericht stuurde op waarbenjij.nu. Zij had mijn verslagen gelezen voordat ze zelf vrijwilliger werd en toevallig werd ze in een kibboets in de buurt geplaatst.
Wij, als vrijwilligers in kibboets Eilot, kwamen er ook wel achter dat we het echt getroffen hebben hier. In sommige andere kibboetsen moet je betalen voor je maaltijden, is je loon lager en hebben ze een kleiner of geen zwembad. Ook zitten wij nog dicht bij Eilat en kunnen we gebruik maken van het hotel. Oftewel, lucky me :)
Gister en vandaag stonden in het teken van voorbereidingen voor de trip naar Jordanie. Gister naar het ministerie van binnenlandse zaken geweest om een re-entry visa te krijgen zodat ik terug kan komen in Israel. Ik ga samen met Paul (Londen) naar Jordanie, en vlak voor openingstijd waren we er, perfect. Snel aan de beurt, zo geregeld dacht ik. Maar nee. Je hebt een brief van de kibboets nodig, omdat wij een vrijwilligers visa hebben. En de brief die David ons gegeven had was niet goed genoeg. Dus wij terug naar de kibboets en David om een nieuwe brief gevraagd, die zou hij over een half uur faxen. We gingen er al vanuit dat het wat langer duurde, maar toen we 1,5 uur later aan de beurt waren op het ministerie had hij het nog steeds niet gedaan. Wij bellen, hij zou het in 20 minuten sturen. Uiteindelijk waren we iets over 12 uur (sluitingstijd) klaar en hadden we onze re-entry visa binnen. Maarja, om daar nou ruim 4 uur mee zoet te zijn... 'S middags voornamelijk mijn was gedaan. Was hard nodig. De wasmachine heeft een beetje kuren, dus mijn 1e was kwam er drijfnat uit. Maar we zitten hier in de woestijn, dus geen probleem. Het was binnen een paar uur droog.
Vandaag mijn tas gepakt voor Jordanie en de laatste dingen doorgesproken. We gaan 2 dagen naar Petra een dan 2 dagen naar Wadi Rum.
Hoe en wat lezen jullie allemaal in het volgende verslag. Ik zal kort terugkeren naar de kibboets voordat ik Israel verder ga verkennen.
Mijn trip naar de Sinaiberg in Egypte gaat niet door. Ik had een tour geboekt waarmee ik met zonsopgang op de top zou zijn. Maar de tour operator heeft al zijn tours in de Sinai woestijn/Cairo gecancelled vanwege de onstabiele situatie. Laat ik voor een keer niet eigenwijs zijn en gewoon meegaan met dit advies. Vind het erg jammer, maar ik zie mezelf nog wel eens in Egypte op vakantie gaan en de berg waait niet weg.

Bedenk me net, over precies 3 weken zet ik weer voet op Neerlands bodem.
Tot dan!