Jordanie!

WOW!!!!! Net terug uit Jordanie, en wat was dit fantastisch. Woorden en beelden kunnen de schoonheid van dit land moeilijk bevatten denk ik. Maar laten we bij het begin beginnen.
Donderdagochtend zouden we om 7 uur klaar zijn om te ontbijten en naar de grens te gaan (5 min met taxi vanaf de kibboets). Maar Paul had zich verslapen dus dat werd iets later, geen probleem.
Na een heerlijk relax ontbijt (op reis gaan met een volle maag is wel zo lekker) naar de grensovergang. Aan de Israelische kant ging het vrij snel en na een paar korte vragen konden we doorlopen, door niemandsland naar Jordanie. De eerste ervaring met Jordanie was niet de beste. Maarja, wat wil je bij een grensovergang met louche tour operators, niet de vriendelijkste mensen. Gewoon negeren en je stempel krijgen. Met stempel in je paspoort richting de laatste check en gaan dachten we. Maar nee, we moesten terug naar het loket waar we net de stempel gehaald hadden. Kregen vervolgens dezelfde stempel nog een keer alleen met overdreven veel inkt en toen was het goed. Dus... Maar who cares, we zijn binnen!
Taxi naar Aqaba om geld te pinnen en om op de bus naar Petra te stappen. Na een busreis van 2 uur kwamen we aan in Wadi Musa, naast Petra. Toen we uitstapten vroeg een medepassagier of we naar de ingang van Petra gingen. En hij wilde ons er graag naar toe brengen, uiteraard tegen een kleine vergoeding.
Rond 1 uur 's middags liepen we voor het eerst Petra binnen. Je begint met een korte wandeling (10-15 min) voordat het echt begint. Maar zelfs dan ben je eigenlijk aan het rondkijken. Na de wandeling is een 1200m lang stuk waar de rotswanden steil omhoog gaan, met een breedte varierend van 2-5 m. Fantastisch om tussen te lopen! En aan het eind voel je de spanning oplopen, want je weet dat aan het eind de Al-Khazneh (het bekendste gebouw in Petra) is. En als je dan eerst een stukje ziet en dan eenmaal in het open stuk komt, WOW!!!! Dat was echt geweldig, eerst kon ik gewoon niet anders dan met open mond kijken, kijken en kijken. Zwaar onder de indruk van dit gebouw.
Daarna verder gelopen langs een aantal tombes en vervolgens geklommen naar de hoge offerplaats. Daarboven zelf is opzich niet super veel te zien, maar het uitzicht was fantastisch! Na wat gerelaxed te hebben gingen we weer terug naar beneden. Het was inmiddels half 6, dus tijd Petra te verlaten. Op de weg terug kwamen we eer lang de Al-Khazneh, alleen nu zonder de drommen toeristen. Oftewel, picture time ;)
Na wat shoarma gingen naar het Seven Wonders Bedouin Camp, waar we de komende 2 nachten zouden slapen. Hier sliepen we in een kleine tent/hut, semi-bedouinen stijl. 's Avonds rond het kampvuur gezeten en sage thee gedronken. De bedouinen zijn echt onwijs gastvrije mensen. En ze schenken je thee dan ook constant bij.
Na een heerlijke nachtrust en ontbijt gingen we de volgende ochtend weer naar Petra. Dit keer namen we een andere route. Na de korte wandeling wilden we rechtsaf slaan, maar de touristenpolitie liet dit niet toe. We was tegen deze tijd Paul, Sofie en ik. Sofie is een Parijse vrouw die we de avond daarvoor ontmoet hadden en die ons een lift naar Petra had gegeven. Maar waarom je die weg niet mag niemen is omdat het gevaarlijk is en je een gids moet hebben om daar te gaan. Wij dachten dat we het wel aankonden (bleek achteraf ook vrij makkelijk te zijn) en probeerden hem daarvan te overtuigen. Na 10-15 minuten, missie geslaagd! Tot onze verbazing liet hij ons gaan. Maarja, snel gaan voordat hij zich bedenkt. Het beste aan deze route was dat er bijna niemand anders was, misschien hebben we 3 anderen gezien. Het laatste stuk ging door een rotsspleet uitgehold door waterstromen, soms maar elleboogbreedte, fantastisch!
Na deze wandeling splitsten we op en gingen Paul en ik richting het klooster, een van de verste punten in Petra. De klim naar het klooster was vrij lang (rond 800 treden geloof ik), maar het was het echt waard. Als je boven komt zie je een gebouw dat waarschijnlijk nog groter is dan de Al-Khazneh! Werkelijk prachtig! En als je vervolgens nog een stukje verder omhoog loopt, is er een fantastisch uitzicht over de woestijn en rotspartijen. De verschillende kleuren rotsen in Petra zijn ook geweldig om te zien, rood, zwart, wit, geel, bruin. Wow! Ik kan nog meer proberen te schrijven over mijn tijd in Petra maar dat ga ik niet doen. Woorden komen niet in de buurt van hoe mooi het daar is.
En eigenlijk geldt hetzelfde voor de 2e locatie, Wadi Rum. Nu zonder alle tempels, kloosters, tombes, etc. uitgehouwen in de rotsen, maar zeker niet minder mooi. Prachtige woestijn met bergen, zandduinen (zo leuk om vanaf te rennen), rotsformaties. We waren die dag vroeg opgestaan om om half 7 de bus van Petra naar Wadi Rum te halen. Eenmaal in Wadi Rum ontmoetten we onze gids, Nadjah. We hadden bij hem vantevoren een tour geboekt. Tijdens de eerste dag was Muhammed onze gids, eigenlijk meer onze chauffeur. Hij reed ons in zijn jeep van locatie naar locatie en wees hoe we omhoog konden lopen en zei wat het was. De rest van de tijd wachtte hij in de bedouinentent die bij elke locatie stond en dronk wat thee of speelde luit (soort gitaar alleen dan anders). Voor lunch kookte hij voor ons op open vuur een simpel maar heerlijk gerecht. Na de lunch speelde hij wat luit voor ons, klein prive concertje, en daarna gingen we weer verder. Aan het eind een prachtige zonsondergang voordat we naar het bedouinenkamp gingen, dit keer een echte. Het was een klein kamp met 3 of 4 slaaptenten en 1 grote tent om te eten, zitten, chillen. Het avondeten was ook heerlijk. Het vlees, de uien en aardappels werden gekookt in een grote pan onder het zand, heerlijk. Vooral de uien, die waren zo zacht, hmmm... Na het avondeten was Muhammed er weer om te spelen. Nadjah en een paar andere bedouinen begonnen te dansen en betrokken daar uiteraard de rest ook bij. Daarna vroeg naar bed na weer een lange dag. De volgende dag stond namelijk het kameelrijden op het programma. Eerst hadden we een korte rit met de jeep naar waar onze kamelen lagen te wachten. Het opstaan van de kameel is het tricky gedeelte. Dit viel allemaal reuze mee en daarna was het bijna een beetje saai zelfs. Totdat we af en toe een beetje gingen racen, geweldig! Uiteindelijk kwamen we in het dorp aan namen we de taxi terug richting de grens. Dit betekende het einde van een geweldiged trip naar Jordanie. Ik raad het iedereen aan om er eens heen te gaan, echt een fantastich mooi land met warme mensen. Een tip, draai de volgorde van Wadi Rum en Petra om. Dan heb je namelijk eerst de mooie woestijn en daarna woestijn/bergen met tempels, kloosters, etc.

Tot dinsdagochtend blijf ik nog op de kibboets. Dus nu ga ik vast wat hostels opzoeken en wordt het morgen tijd om de laatste was te doen en mijn tas te pakken. En dan Israel, here i come!